Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Καλές γιορτές και ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος

Σας εύχομαι καλά Χριστούγεννα και με το καλό να ξανανταμώσουμε τον καινούριο χρόνο.
Να πάμε και στην εκκλησία , όχι μόνο να φάμε πολύ και να διασκεδάσουμε αλλά και να εκκλησιαστούμε έτσι ώστε να καταλάβουμε το νόημα των Χριστουγέννων . Επίσης να διαβάσετε κανένα λογοτεχνικό βιβλίο , δεν εννοώ Χάρυ Πόττερ που είναι σκουπίδια και μπορεί να σας βλάψei κιόλας , αλλά κανένα μυθιστόρημα του Παπαδιαμάντη του Κόντογλου και άλλων . Μην αφήσετε το χρόνο των 15 ημερών να πάει χαμένος και μην το ξοδεύετε άσκοπα στο Youtube , facebook κτλ.

Σας αφιερώνω και τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς όπως δεν τα έχετε ξανακούσει ποτέ ερμηνευμένα από τον κ. Δαμαρλάκη .



Κρητικά κάλαντα Χριστουγέννων

Καλήν εσπέραν άρχοντες.
Κι αν εί- κι αν είναι ορισμός σας
Χριστού την θεία γέννηση
να πω- να πω στ΄ αρχοντικό σας,


Κερά καμαροτράχηλη και φεγγαρο μαγούλα
όπου τον έχεις τον υγιό το μόσχο κανακάρη,
λούζεις τον και χτενίζεις τον και στο σχολειό τον πέμπεις
κι ο δάσκαλος τον έδειρε μ' ένα χρυσό βεργάλι.
Και η κυρά δασκάλισσα με το μαργαριτάρι
είπαμε δα για την κερά ας πούμε για τη βάγια.
Άψε βαγίτσα το κερί, άψε και το λυχνάρι
και κάτσε και ντουχιούντιζε ίντα θα μας εβγάλεις
για απάκι για λουκάνικο για χοιρινό κομμάτι
κι από τον πύρο του βουτσιού να πιούμε μια γεμάτη.

Φέρε πανιέρι κάστανα, πανιέρι λεπτοκάρυα
και φέρε και γλυκό κρασί να πιουν τα παλικάρια.
Κι αν είναι με το θέλημα άσπρη μου περιστέρα
ανοίξετε την πόρτα σας να πούμε «καλησπέρα».

ακόμη δεν τον ήβρηκες το μάνταλο ν' άνοιξης
Να μας σε βάλης μια ρακή κι' ύστερα να σφαλίξεις

Κάλαντα Πελοποννήσου - Μωραίτικα


Χριστούγεννα , Πρωτούγεννα , πρώτη γιορτή του χρόνου,
για βγάτε , δέτε , μάθετε , πως ο Χριστός γεννάται .

Γεννάται κι αναθρέφεται με μέλι και με γάλα ,
το μέλι τρων οι άρχοντες , το γάλα οι αφεντάδες
και το μελισσοβότανο να νίβοντ' οι κυράδες!
Κυρά ψηλή ,κυρά λιγνή , κυρά γαϊτανοφρύδα ,
κυρά μου οτάν στολίζεσαι να πας στην εκκλησιά σου ,
βάνεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι αγκάλη
και τον καθάριο αυγερινό τον βάζεις δακτυλίδι .

Εδώ που τραγουδήσαμε , πέτρα να μη ραγίσει,
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού,χρόνους πολλούς να ζήσει!

Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε,
παρά σας αγαπούσαμε κι ηρθαμε να σας δούμε !
Δώστε μας και τον κόκκορα , δώστε μας και την κότα !
Δώστε μας και πέντ' έξι αυγά , να πάμε σ΄ άλλη πόρτα!